Michałów

Początki Michałowa wiążą się z kuźnicą powstałą tu w XVI wieku. Nazwa osady pochodzi od imienia Michał. Być może jakiś Michał był założycielem wsi. Osada powstała poi 569 roku ponieważ nie znalazła się ówczesnych spisach podatkowych. Była to osada założona przez biskupów krakowskich w ramach klucza bodzentyńskiego skupiającego dobra biskupie wokół Bodzentyna. Należała do parafii Wąchock. Pobliska rzeczka służyła do napędzania młotów i miechów kuźniczych. Korzystano z miejscowych rud żelaza. Praca była bardzo ciężka i poddani biskupi nie pracowali zbyt wydajnie. Uciążliwością tego zajęcia były też częste wypadki przy pracy. Najpóźniej w 1590 roku kuźnica michałowska została wydzierżawiona szlachcie. W XVII wieku, zapewne po wojnach szwedzkich, Michałów wrócił pod zarząd biskupi. Osada rozwijała się bardzo powoli. W 1789 roku Michałów jak i inne wsie biskupie zostały przejęte przez państwo. Wsie biskupie klucza bodzentyńskiego stały się rządową Ekonomią Bodzentyńską. W 1827 roku wieś Michałów liczyła tylko 10 budynków mieszkalnych i 71 mieszkańców. Cały czas istniały tu tradycje hutnicze. W 1847 roku wieś liczyła już 17 domów i zapisano, iż wieś posiada jeszcze złoża rud żelaza. W latach sześćdziesiątych XIX wieku ziemia rządowa została uwłaszczona między miejscowych chłopów. Wieś została włączona do gminy Skarżysko-Kościelne. W 1885 roku w Michałowie, zwanym wtedy Michałowem Małym, mieszkało 123 mieszkańców w 19 domach. Obszar wsi wynosił 283 morgi ziemi. W 1914 roku Michałów liczył już 23 domy. W okresie po pierwszej wojnie światowej Michałów zaczął się szybciej rozwijać. O ile w okresie 1827-1914 przybyło we wsi tylko 13 domów, to w okresie 1914-1938 roku w Michałowie przybyło 38 domów. W 1938 wieś liczyła 60 domów mieszkalnych.

"Nasza Gmina"